کربلای سومار جنایت فراموش شده صدام
تاریخ انتشار: ۲۳ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۸۸۵۱۲۹
روز ۱۶ مهرماه سال ۱۳۶۶، رژیم بعث عراق، شهر سومار و اطراف آن را هدف حمله شیمیایی قرار داد و در پی این حمله ۱۶۰ نفر شهید و ۱۵۰۰ نفر مصدوم شدند.
طبق گزارش رسمی سازمان ملل متحد، رژیم بعث عراق طی جنگ هشتساله، بیش از هزار و ۸۰۰ تن گاز خردل، ۶۰۰ تن گاز سارین و ۴۰۰ تن گاز تابون را در قالب بیش از ۱۰۰ هزار گلوله و بمب شیمیایی و در بیش از ۳۵۰ حمله، علیه ایران استفاده کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
تراژدی حملات شیمیایی علیه ایران، با هجوم وحشیانه به مناطق مسکونی و بیمارستانها، کامل شد. در این بین، سازمانهای بینالمللی تنها نظارهگر این جنایت هولناک بودند و فقط زمانی لب به اقرار درباره صدام و اقدامات جنونآمیزش باز کردند که او، بعد از آتشبس با ایران، به کویت حمله و ائتلاف جهانی، به فرماندهی آمریکا و در راستای دفاع از منافع نفتی در خاورمیانه، به این منطقه لشکرکشی کرد. طبق آخرین آمارها، هنوز در کشور ما بیش از ۶۵ هزار نفر از عوارض حملات شیمیایی رژیم صدام رنج میبرند و این یک حقیقت تلخ و انکارناپذیر در تاریخ ایران و جهان است.
سومار؛ شهرِ مرزیِ غریب
۳۵۰ حمله شیمیایی ارتش بعث، بیشتر در مناطق جنگی صورت گرفت، اما در این بین، شهرها و مناطق مسکونی که هدف تسلیحات شیمیایی قرار گرفتند هم، کم نبودند. زمانی که درصدد یافتن نمونههای مشهور در این زمینه بر میآییم، معمولاً به اسم مناطقی مانند سردشت یا حلبچه بر میخوریم، در حالی که گستره جنایات صدام به همین چند منطقه محدود نمیشود. امروز، ۱۶ مهر، سی و ششمین سالروز وقوع یکی از وحشیانهترین حملات رژیم صدام با تسلیحات شیمیایی به یکی از شهرهای مظلوم ایران در نوار غربی کشور است. صبح روز ۱۶ مهرماه سال ۱۳۶۶، شش فروند هواپیمای بمبافکن ارتش بعث، بعد از ورود به حریم هوایی ایران، از آسمان کرمانشاه عبور کردند و طبق نقشه قبلی، خود را به شهر کوچک سومار رساندند.
سومار، شهری است که در استان کرمانشاه قرار گرفته و با مرز عراق فاصله چندانی ندارد؛ فاصله این شهر تا شهر «مندلی» در خاک عراق، فقط ۱۵ کیلومتر است. هواپیماهای عراقی بلافاصله عملیات بمباران سومار را آغاز کردند. ظاهراً هدف اولیه آن ها، حمله به قرارگاه لشکر ۸۸ زرهی ارتش بود. بعثیها در این عملیات از بمبهای شیمیایی (گاز خردل و عامل اعصاب) استفاده کردند، اما تهاجم تنها به مقر لشکر زرهی محدود نماند. هواپیماها به بیمارستانی صحرایی در سومار نیز، حمله کردند.
در همان لحظات اول، ۱۶۰ نفر از کسانی که در معرض گازهای شیمیایی قرار گرفته بودند، به طرز فجیعی شهید شدند. آمار مجروحان، تکاندهنده بود؛ نزدیک به هزار و ۵۰۰ نفر مسموم یا مجروح شده بودند؛ در این شهر محشری به پا شده بود؛ محشری که واقعه جانسوز کربلا را به خاطر میآورد. بخش عمده شهدا و مجروحان، کودکان، زنان و اعضای کادر درمان بیمارستان صحرایی بودند. تهاجم آن روز، به دفعات و در قالب تسلیحات شیمیایی و معمولی ادامه یافت. حجم این تعرض چنان گسترده بود که در ایلام، چهار بار آژیر قرمز به صدا درآمد، شهر کاملاً تعطیل شد و مردم به پناهگاه رفته بودند.
بیشتربخوانید
فرماندهای که جان داد تا قله کهنهریگ سومار را ندهد + تصاویر
این نخستین بار نبود
حمله شیمیایی به سومار، بخشی از پروژه جنونآمیز صدام برای کنترل رزمندگان ایرانی در محور جنوب و غرب بود. بعثیها که نتوانسته بودند از پس نیروهای جانبرکف ایران برآیند، حمله هوایی به شهرها را در دستور کار قرار داده بودند؛ جنایت سومار با چنین تصوری به مرحله اجرا درآمد. در پی رقم خوردن این جنایت، دکتر علیاکبر ولایتی، وزیر خارجه دولت وقت ایران، در نامهای شدیداللحن خطاب به دبیرکل سازمان ملل متحد نوشت: «مایلم توجه جناب عالی را به این حقیقت جلب نمایم که رژیم جنایتکار عراق یکبار دیگر به استفاده از تسلیحات شیمیایی به مقیاس وسیع علیه جمهوری اسلامی ایران متوسل شده است. این اقدام شنیع و ضدانسانی را که برخلاف کلیه مقررات و کنوانسیونهای پذیرفتهشده بینالمللی است، تنها رژیمهای فاشیست با ماهیت توسعهطلبانه مرتکب میشوند.
جای تأسف است که گفته شود سازمانهای بینالمللی و حتی دولتهای امضاکننده کنوانسیونهای ممنوعیت استفاده از این قبیل تسلیحات مرگبار، قویاً بهکارگیری این قبیل سلاحها را محکوم نکردهاند و بهنوبه خود به حکام عراق جهت تکرار نقض پروتکل ۱۹۲۵ ژنو چراغ سبز نشان داده و وجدان جهانیان را به تمسخر گرفتند.» شاید خیلیها ندانند که تهاجم رژیم بعث به سومار در ۱۶ مهر ۱۳۶۶، نخستین حمله شیمیایی به این شهر نبود. سومار پیش از آن حمله وحشیانه، در دی ۱۳۶۵ نیز، هدف حمله شیمیایی قرار گرفت. به این ترتیب، شهری آباد و زیبا، زیر بار هجوم وحشیانه و حملات شیمیایی رژیم بعثی عراق، کمر خم کرد و امروز جمعیت آن، آنقدر کم است که به سومار لقب کمجمعیتترین شهر ایران را دادهاند. سومار، طبق آمار سال ۱۳۹۵، فقط ۱۸۰ نفر جمعیت داشته است.
منبع: روزنامه خراسان
منبع: پول نیوز
کلیدواژه: رژیم بعث عراق پروتکل پروتکل ها پروتکل درمانی پروتکل الحاقی تسلیحات شیمیایی حمله شیمیایی شیمیایی قرار رژیم بعث
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.poolnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «پول نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۸۸۵۱۲۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جنبش دانشجویی، سازمان استکباری آمریکایی-صهیونیستی را به هم ریخت
خبرگزاری مهر، گروه بینالملل: «نسرین نجم» جامعه شناس عرب در یادداشتِ اختصاصی که برای خبرگزاری مهر نوشته به صحنههایی که شبکههای تلویزیونی و شبکههای اجتماعی از خشونت ضد اساتید و دانشجویان دانشگاههای آمریکا منتشر میکنند، اشاره و تاکید کرد که این تصاویر نشان دهنده واقعیت دولت خبیث و جنایتکار و تروریست آمریکا است. در ادامه متن یادداشت این جامعهشناس را میخوانیم:
تاریخچه اعتراضات دانشجویی در آمریکا
در تاریخ آمریکا، دانشگاههای این کشور شاهد برپایی اعتراضات و تجمعهای متنوعی بوده که از جمله آنها میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- در سال ۱۹۶۰ دانشجویان آفریقایی تبار دانشگاه نورث کارولینا اعتراضهای مسالمت آمیزی را نسبت به تمایز نژادی در فروشگاه وولورث مطرح کردند که این اعتراضها به شهرها و ایالتهای مجاور آمریکا کشیده شده و در نهایت منجر به برداشته شدن این قانون نژادپرستانه شد.
- در سال ۱۹۷۰ در دانشگاه کنت اوهایو چهار دانشجو از میان دانشجویانی که اعتصاب ملی کرده بودند، به دست نیروهای امنیتی آمریکا کشته شده و ۹ نفر دیگر زخمی شدند که این حادثه منجر به گسترش دامنه اعتراضها شده و توجه رسانهای گستردهای را فراتر از جنگ ویتنام به خود جلب کرد.
-در سال ۱۹۸۵ اعتراضات در دانشگاه برکلی کالیفرنیا شکل گرفت که هزاران نفر از دانشجویان در این اعتراضها به مناسبات جامعه تجاری آمریکا با رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی معترض بوده و خواستار خروج سرمایهگذاریهای میلیاردی خود از این رژیم بودند که این امر نیز محقق شد.
-در سال ۲۰۱۴ و در دانشگاه هاروارد، دانشجویان دانشکده پزشکی اعتراضهای همبستگی با جنبش «زندگی سیاه پوستان مهم است» را در رد خشونت پلیس ضد سیاه پوستان برپا کردند.
تفاوت اعتراضات جاری
نکته متفاوت در اعتراضهای این روزها در دانشگاههای آمریکا همبستگی گسترده مردمی و دانشجویی با آرمان فلسطین و تجمع برای توقف جنگ در غزه است. این در حالی است که دنیا شاهد فجیعترین جنایتها و نسل کشیهای رژیم صهیونیستی ضد ملت فلسطین بوده و تجاوزهای انسانی بیسابقهای تحت پوشش دولت آمریکا در این منطقه صورت میگیرد. پوشش این جنایتها همچنین از سوی لابیهای صهیونیستی در دولت آمریکا و بسیاری از مسوولان ارشد این کشور باعث شده صهیونیستها بتوانند بدون محاکمه و مواخذه به کشتار و نسل کشی و جنایتهای وحشیانه خود در غزه ادامه دهند.
با این وجود شبکههای اجتماعی که از سوی همین جریانها و در راستای اهداف متعدد آنها تهیه شده و آنها با این سایتها میخواستند افکار عمومی دنیا را بر اساس اراده نیروهای استکباری جهان مهندسی و مدیریت کنند، این پوشش را با قدرت کنار زده است.
در این شرایط آنها فریاد زده و مدعی میشوند که با تروریسم در دانشگاهها مبارزه میکنند، این در حالی است که اقدام آنها در چهارچوب سرکوب آراء مخالف با سیاستهای واشنگتن در غزه و کمکهای گستردهای است که آمریکا به رژیم صهیونیستی ارائه میکند تا آنها بتوانند به کشتار ملت بیپناه فلسطین ادامه دهند. چیزی که دولت آمریکا را شوکه کرده، این است که دانشجویان بسیاری از این دانشگاههای ریشهدار و قدیمی به عنوان مسوول در دولت آمریکا و مراکز تصمیم سازی سیاسی در این کشور فعالیت می کنند.
اتفاقی که شکل گرفته، بیداری جوانان دانشجو و نسلی است که دولت آمریکا تلاش داشت خودکامگی و سرکوبگری خود را در میان آنها به ارث بگذارد و آنها را به غارت ثروتهای جهان و استمرار سیاستهای شیطانی خود بکشاند. یکی از نشانههای این بیداری اتفاقهای دانشگاههای آمریکا و گسترش اعتراضات یهودیان مخالف رویکرد صهیونیسم است.
یکی از این نخبگان، پرفسور نعومی کلاین استاد دانشگاه کانادایی و یهودی الاصل است که خواستار نجات یهودیان از دست صهیونیستها شده است. او و امثال او بسیاری از موازنهها را به هم ریخته و سازمان ارزشی استکبار که آمریکا و رژیم صهیونیستی طی چند دهه از طریق آن به دنبال سلطه و هژمونی و نقض حقوق بشر در دنیا بودهاند را به هم ریخته است. وی در واکنشی به مناسبت عید پسح یهودی می گوید: نام این بت پوشالی صهیونیسم است، بتی که داستانهای عمیق تورات درباره عدالت و آزادی از بندگی و بردگی را به غارت برده است. داستان پسح یکی از این روایتها است که آنها آن را به سلاحی وحشیانه برای سرقت استعماری اراضی دیگران تبدیل کرده اند…» این آگاهی و محکومیت اقدامات صهیونیستها باعث شده موساد، دانشجویان معترض را تهدید کند که رفتار مناسبی با آنها خواهد داشت.
تصاویر خشونتهای وحشیانه و سرکوب دانشجویان دختر و پسر و اساتید دانشگاههای آمریکا در شبکههای تلویزیونی و سایتهای اجتماعی نشان دهنده ماهیت واقعی دولت خبیث آمریکا و جنایتها و اقدامات تروریستی آنها است. تصاویر مربوط به ضرب و شتم و بازداشت رئیس دانشکده فلسفه در دانشگاه ایموری توسط پلیس آتلانتا در ایالت جورجیا و همچنین بازداشت یک استاد دانشگاه و اقتصاددان در جریان اعتراضات دانشجویی نسبت به جنگ غزه، نقض آشکار آزادی بیان به شمار میرود.
این در حالی است که رسانههای آمریکایی وابسته به دولت این کشور مدعی میشوند که عناصر تروریست به دانشگاه نفوذ کردهاند و باید برای نجات آمریکاییها، آنها را ریشهکن کرد. این در حالی است که اعتراض کنندگان جد اندر جد آمریکایی هستند. از اظهارات مسئولان ارشد آمریکایی مشخص میشود که آنها نسبت به این حوادث دچار شوک شدهاند. به همین علت است که دونالد ترامپ رییس جمهور پیشین آمریکا این اعتراضات را محکوم کرده و آن را به تظاهرات نتونازیستها تشبیه کرده است.
این موج بیداری تنها منحصر به دانشگاههای آمریکا نمیشود، بلکه واکنشهای آن در برخی دانشگاههای فرانسه و آلمان و استرالیا نیز مشاهده شده است، اما متاسفانه میبینیم که در دانشگاههای رژیمهای سازشکار عربی که به صورت علنی یا غیر علنی به همکاری با رژیم صهیونیستی میپردازند، چنین اقدامی صورت نمیگیرد.
مهم این است که همه به این آگاهی و شناخت میرسند که صهیونیسم یک جنایت ضد انسانیت است، لذا این جنبشهای دانشجویی میتواند مقدمهساز بسیاری از اتفاقات باشد و بسیاری از شکافهای عمودی و افقی در داخل جوامع آمریکایی و غربی یعنی شکاف بین ملتها و ساختارهای حاکمیتی را نشان دهد.
حال این سوال طرح میشود که اگر این اعتراضات و سرکوبها و خشونتها پس از آنکه توسط پلیس آمریکا و ضد دانشجویان صورت گرفته، در یکی از دولتهای مخالف آمریکا صورت میگرفت، موضع شورای امنیت و سازمان ملل و دیگر سازمانهای بینالمللی چگونه بود؟ البته که اینجا آمریکا است و این سازمانها نیز ابزار دست این کشور هستند.
در پایان امیدوار هستیم که این بیداری و خیزش انقلابی به ایجاد ساختارها و مبانی جدید مبتنی بر عدالت و انسانیت ختم شود.
کد خبر 6091583